*Fehmi Koru
Türk siyasi hayatının renkli simalarından Osman Bölükbaşı sıklıkla “Benim göğsüm Karacaahmet mezarlığı gibi” derdi. Şimdilerde tıpkı kaygıdan muzdarip parti genel başkanları ‘hançer’ edebiyatı yapıyor…
Osman Bölükbaşı siyasi hayatın içerisinde bulunduğu devirde tek başına hem kendisini milletvekili çıkarırdı hem de küme kuracak kadar milletvekilini Meclis’e taşırdı. Fakat bir bakmışsınız, partisinin milletvekilleri öbür partilere geçivermişler…
Siyasi hayatının sonuna hakikat, Bölükbaşı’nın, milletvekili çıkarabileceği vilayetlerden aday göstereceği şahıslardan, “Partimden ayrılırsam karım boş olsun” yazan bir taahhütname aldığı söylenirdi.
Yine de yeni seçime yanlışsız partisinin tenhalaştığı görülürdü.
[Bölükbaşı’nın muhalefetiyle baş edemeyen DP, 1954 seçiminde tekrar seçilince, seçim bölgesi olan Kırşehir’i vilayet olmaktan çıkarıp ilçe haline getirmiş ve Nevşehir’e bağlamıştı.]
Hayatımın büyük kısmı siyaseti olabildiğince yakından gözlemlemekle geçtiği ve bu ortada tarihe de meraklı olduğum için, siyasetin bu özelliğini bilirim: Vefa hissinin en zayıf hissedildiği uğraş alanıdır siyaset.
Roma’da Sezar’ın ağzından son kelam olarak dökülen “Sen de mi Brutus” cümlesini hatırlayın.
Evet, her zaman Brutus özelliği taşıyanlarla karşılaşılır siyasette.
Çoğu vakit da hepsinin Brutus gibi geçerli mazeretleri vardır.
[Brutus Sezar’ın hane halkındandı. Oğlu olduğu da söylenir. Kendine nazaran bir demokrasi olan Roma’da, Sezar’ın tek adam idaresine geçeceği tasası büyüyünce, onu durdurmak için bir kumpas kurulur ve Senato’ya girerken kendisine saldırılır. Saldırganlar ortasında onu gördüğünde, Sezar Brutus’lu cümlesini kurar. Hücumda Sezar’ı öldürmek için ‘hançer’ kullanıldığı söylenir.]
‘Hançer’ sözcüğünü birinci sefer, 6’lı Masa’yı bozmasına ramak kaldığında Meral Akşener mi kullanmıştı, yoksa genel başkanlık yarışından kaybederek çıkacağı partisinin kurultayında Kemal Kılıçdaroğlu mu, tam hatırlamıyorum. Lakin ikisi de ‘hançer’ edebiyatına günümüzde katkıda bulundular.
Kemal Kılıçdaroğlu CHP liderliğini kaybetti.
Meral Akşener de, yuvayı teker teker terk eden partisi idaresinden ve Meclis kümesinden isimleri, şimdilik izlemekle yetiniyor.
CHP’de aslında bu bir gelenek. Genel liderler o koltuğu kolay terk etmiyorlar. Deniz Baykal’ın yerinden olması için bir kaset devreye sokulmuştu.
Partinin birinci kurucularından, Türkiye’nin İkinci Cumhurbaşkanı İsmet İnönü de oğlu gözüyle değerlendirdiği Bülent Ecevit tarafından koltuğundan edilmişti.
Meral Akşener’in yahut ÂLÂ Parti’nin sorunu ne? Neden bu türlü bir sarsıntı yaşanıyor YETERLİ Parti’de?
Epeydir gitmediğim için Meclis’teki askeri garnizonun kapısı üzerinde “Hiçbir mazeret muvaffakiyetin yerini tutamaz” yazan levhanın hala yerinde durup durmadığını bilemiyorum. Umarım duruyordur.
Göze çarpan birinci sorun, DÜZGÜN Parti’nin son seçimdeki ‘başarılı’ sayılamayacak performansıdır.
Bir orta potansiyel oyunun yüzde 20’ye vardığı kamuoyu yoklamalarına da yansımışken, seçimden yüzde 10’un altında bir oyla -%9.69- çıktı ÂLÂ Parti.
Millet İttifakı içerisinde yer alan partilerin başkanları cumhurbaşkanı yardımcısı olma beklentisiyle adaylıklarını koymadıkları için, hiçbiri milletvekili değil bugün; Meral Akşener de o denli. Kendisi geçen seçimde de -2018’de- cumhurbaşkanlığına aday olduğundan Meclis dışı kalmıştı; artık de Meclis dışı.
Partisindeki isimlerin kendisine en yakın olanlardan en uzağındakilere kadar hepsinden farklı bir özelliğe sahip olması beklenir önderlerden.
Ona ‘karizma’ deniliyor.
Karizma muvaffakiyetle desteklenmezse aşınıyor.
Akşener’de aşınmanın tesirleri güzelce kendini muhakkak etmeye başladı.
Henüz ‘hançer’ metaforunu hak edecek çapta bir toplu olayla karşılaşılmadı DÜZGÜN Parti’de; sırf idarede yer alanlar ile milletvekilleri kapıya yakın duruyorlar.
Partinin her üyesini ilgilendiren genel politik kararlar yasal şuralarda görüşülmüyor mu? Sözgelimi, birkaç ay sonra yapılacak mahallî seçime GÜZEL Parti’nin her yerde kendi adaylarıyla katılacağı kararı nasıl alındı?
Karar yetkili konseylerde görüşülmeden genel lider tarafından tek başına mı alındı yahut görüşüldü, tartışıldı da genel lider çoğunluğun farklı görüşlerine karşın bildiğinden şaşmadı mı??
Ayrılanların verdiği bildirilerden, mahallî seçim konusunun huzursuzluk kaynağı olduğu anlaşılıyor zira.
Bir evvelki seçimde -2018- beklenen muvaffakiyet alınmadığında, Akşener ilk kongrede genel başkanlığa aday olmayacağını ilan ederek çekileceğini duyurmuştu. Israrlar üzerine kararını değiştirdi. Bu kez başarısızlık ortada ve çekilme niyetinde görünmüyor.
Hançerlerin şıkırtısı uzaktan bile duyuluyorsa sebebi budur.
